Mooie momenten

Donderdagochtend zat ik bijna te huilen in m’n havermout, want ik wist werkelijk niet hoe ik deze dag door moest komen: les van 8.45 tot 18.45 uur. Ik besloot tijdens een van de eerste lessen, toen de studenten lekker aan het werk waren, wat mooie momenten die die week voorbij waren gekomen op te schrijven. In sommige kringen is het een trend momenteel om elke ochtend dingen te noteren waar je dankbaar voor bent, dus ik dacht: baat het niet, dan schaadt het niet. Het werd een prachtig lijstje en ik deel het graag hieronder.

De dag ervoor had ik mijn studenten van de opleiding ICT de opdracht gegeven om zelf een korte les te geven over een onderwerp dat ze nog lastig vonden. Het leverde een paar prachtige lessen op, waaronder een blitse Kahoot over samenstellingen met een excellente uitleg erbij, waarna geen enkele student uit die groep nog een fout kan maken, volgens mij. Het was grappig, het was leerzaam, er werd goed opgelet en dus heb ik de student na afloop gesmeekt om eens goed na te denken om een carrière als ICT-docent te overwegen.

De studenten van de les erna kon ik maar drie kwartier lesgeven in plaats van anderhalf uur, in verband met een overlap in m’n rooster. Toen ik na drie kwartier de les afrondde en aangaf dat ze uiteraard langer mochten blijven werken, maar dat ik weg moest, deden ze dat. Ze hadden amper door dat ik vertrok.

Een andere groep liet ik een tekst schrijven aan de hand van willekeurige woorden die ik steeds door de klas riep. Het leverde een paar hilarische teksten op en de studenten kregen echt het gevoel dat ze heel goed in staat waren om in korte tijd veel op papier te zetten, wat ze weer zelfvertrouwen gaf. Als het lukt om onzin op een coherente manier op te schrijven, dan lukt alles!

Ik houd heus niet alleen van hardwerkende studenten, want jezelf ontwikkelen is meer dan veel kunnen en weten. Ik genoot van een van m’n studenten die een linnen tas droeg met de tekst: ‘I cover my hair, not my brain’.

Of die student die al een half jaar het nieuws niet volgde, naar eigen zeggen, en enorm geestdriftig meediscussieerde over een tekst over het Oekraïnereferendum. De rest van de groep genoot ervan. De werkvorm die bij de tekst hoorde (schrijf een zakelijke versie van een artikel van GeenStijl)  mislukte helaas, maar dit moment had ik toch niet willen missen.

En dan die groep studenten die elke vrijdagmiddag als ik binnenkom in de klas zit te chillen met muziek op, helemaal in de weekendstemming. Deze week was het tijd voor kerstkaraoke en werd er zeer vals meegeblèrd met Mariah Carey. Tijdens de les wisten ze nog even hun motivatie terug te vinden en gingen ze ontzettend aan het werk en werden er zeer goede inhoudelijke vragen gesteld. Er werd driftig door boeken gebladerd en informatie op internet gezocht.

Dat was vrijdag alweer. Ik had de week overleefd. Natuurlijk had ik de week overleefd, en ik kan er nog wel een hebben! Onderwijs is het mooiste wat er is en zelfs toen het niet mijn dag was, maakte ik genoeg mee om met meer energie thuis te komen dan toen ik de dag begon. Dank, lieve studenten! Jullie hebben die vakantie enorm verdiend.